Op donderdag 22 december houd ik om half 12 in Leiden een lezing op het VIOT-congres, de driejaarlijkse conferentie van taalbeheersers. De titel van de lezing luidt: ‘Het piramideprincipe. Je gaat het pas zien als je het doorhebt’. Ik zal vertellen over de resultaten van het Groningse piramideprincipe-onderzoek, waarvan dat wat in de titel op z’n Cruyffiaans verwoord is*, het belangrijkste is

Ik schrijf wel ‘ik’, maar we bereiden de lezing met z’n vieren voor: drie van de betrokken studenten (Marit, Eveline en Jan) doen ook mee. En dit is de volledige abstract:

Het piramideprincipe (Minto, 1987) is in de praktijk een populaire en statusrijke methode voor het structureren van hoogwaardige en lezergerichte adviesrapporten. Het plaatsen van de hoofdboodschap voorop is er het bekendste kenmerk van. De effectiviteit van het piramideprincipe laat zich niet makkelijk empirisch onderzoeken; vooral de ecologische validiteit is een struikelblok. Met het verkennende onderzoek waarover deze presentatie gaat, kwamen toch enkele interessante inzichten aan het licht. Grootste verrassing was dat waar gebruikers enthousiast zijn over het principe, ‘oningewijde’ lezers van piramidale rapporten de structuur niet doorzien. Een piramidaal rapport heeft dankzij het gebruik van ‘krantenkoppen’ een inhoudsopgave die leest als een mini-samenvatting, maar dat merken deze lezers niet op. In plaats daarvan gaan ze op zoek naar vertrouwde  termen als conclusie en aanbevelingen en raken ze in de war als ze die niet vinden. Voor de praktijk betekent dit dat het nodig kan zijn dat piramideschrijvers hun lezers ‘opvoeden’.

* Misschien kan ik, gezien de huidige situatie bij Ajax, er ook nog een quote van Van Gaal in proberen te verwerken?